Merkel heeft al eens plaats moeten nemen op een bijzonder meubel. Het was op 18 oktober 2015. Merkel kwam op bezoek bij Erdogan omdat Europa zich geen raad wist met de stroom vluchtelingen die via Turkije op weg was naar Duitsland. Goede gelegenheid moet Erdogan gedacht hebben, om zijn statuur met enig bladgoud op te vijzelen en zijn paleis via de foto’s aan het volk te tonen. Merkel zit erbij als assepoester.

Een goede bekende van Merkel, Ursula von der Leyen, heeft ook kennisgemaakt met Erdogans stoeldiplomatie. Waar er drie werden verwacht, stonden er twee! En de hoffelijke Belg Michel talmde niet zijn achterwerk neer laten ploffen op de zetel naast Erdogan. Iedereen boos!

Maar het kan natuurlijk ook gewoon protocol zijn. Want Michel is voorzitter van de Europese Raad (vertegenwoordiger van de regeringen van alle deelnemende landen en verantwoordelijk voor buitenlands beleid; overigens niet verwarren met de Raad van Europa) en Von der Leyen voorzitter van de Europese Commissie, zeg het dagelijks bestuur van Europa (met per land één commissaris). In het buitenland wordt volgens NRC de eerste functie protocolair hoger ingeschat. Maar dan was Ursula von der Leyen niet goed op de hoogte van het protocol, want zij leek onaangenaam verrast -zij het ingehouden. Luister goed naar het volgende fragment.

Maar toch. Dit had gewoon niet mogen en Van Middelaar legt de vinger op de zere plek. “De blunder in Ankara zat dus in de mise-en-scène, in het vernederende beeld. De protocoldienst van de Raad liet gebeuren dat Von der Leyen – op de sofa tegenover een Erdogan-minister – eruit zag als medewerker van Michel, niet als presidente.”

Wanneer gaat Europa een einde maken aan dit gestuntel op internationaal niveau?”

Kort geleden stond Europa nog in zijn hemd dankzij het geklungel van Buitenland Coördinator Borrell in Rusland?

En Poetin tracteerde Merkel -doodsbenauwd voor grote honden- in 2007 bij een bezoek in Sotsji op een onverwachte ontmoeting met zijn lievelingshond, die meteen bij Mutti op schoot wilde.